پذیرش اینترنت اشیا: قبل و بعد از شیوع کووید-۱۹
داده‌هایی که در این خبر به آن اشاره شده مربوط به پژوهشی است که بنیاد اکلیپس در مورد پذیرش تکنولوژی اینترنت اشیا صنعتی انجام داده است. هدف این پژوهش درک بهتر چشم انداز صنعتی اینترنت اشیا به واسطه‌ی شناسایی الزامات، اولویت‌ها و چالش‌هایی است که سازمان‌های فعال در این حوزه با آن رو به رو هستند. بیش از ۳۵۰ نفر از چندین صنعت به این پرسشنامه پاسخ داده‌اند و تقریبا یک چهارم آن‌ها از کسب و کارهای تولید صنعتی بوده‌اند.
این پژوهش تنها روی صنابع تولیدی و فرایندی متمرکز نبوده و نتایج آن پذیرش جامعه‌ی تجاری اینترنت اشیا به صورت کلی در پایان سال ۲۰۱۹ می‌باشد. بنابراین این خبر به پذیرش اینترنت اشیا پیش از شیوع کووید-۱۹ گذر کوتاهی می‌زند.
شش نقطه‌ی داده در این پرسشنامه مورد توجه ویژه‌ای قرار می‌گیرد. این شش فاکتور به دو دسته تقسیم میشود: تمرکز تکنولوژی و برنامه‌های پذیرش/صرف هزینه.
تکنولوژی اینترنت اشیا
با نگاه اول به تمرکز تکنولوژی این پژوهش اهمیت مولفه‌های خاص تکنولوژی اینترنت اشیا، مسائل مهم پیاده سازی و برنامه‌هایی برای کاربرد منبع باز این تکنولوژی نشان می‌کند.
مهمترین تکنولوژی‌های اینترنت اشیا (از جمله آنچه متوسط رو به بالا رتبه بندی شده) عبارتند از: سنسورها با ۸۴%، پردازش و تحلیل داده با ۷۷% و پلتفرم‌های ابری با ۷۶%. تکنولوژی‌هایی که در پایین‌ترین رتبه آمده هم امتیاز نسبتا بالایی دارند، اما تفاوت میان پایین‌ترین و بالاترین رتبه نشان می‌دهد که تلاش‌ها بیشتر در کدام حوزه متمرکز هستند. پایین رتبه ترین تکنولوژی‌هایی که از اهمیت متوسط رو به بالایی برخوردارند عبارتند از: رابط کاربری با ۷۳%، گره‌های لبه/دروازه‌ها با ۷۲%، کنترلگرها با ۷۱%، هوش مصنوعی با ۶۷% و اکچواتورها با ۶۳%.
اینکه رتبه‌ی هوش مصنوعی به آرامی بالا می‌آید نشان می‌دهد که بسیاری از کمپانی‌ها یا آماده‌ی به‌کارگیری اینترنت اشیا نیستند یا از کارایی تکنولوژی هوش مصنوعی فعلی مطمئن نیستند. با توجه به آنچه در ایونت تِک‌کرانچ در مورد هوش مصنوعی به گوش می‌رسید، اینکه کمپانی‌ها به خر داستان با هوش مصنوعی نپریده‌اند اتفاق خوبی است.
به‌علاوه علاقه‌ی کم به اکچواتورهای مبتنی ب اینترنت اشیا نشان می‌دهد که بیشتر کاربران یا هنوز علاقه‌ای به اتصال آخرین دستگاه‌ها به سیستم‌های اینترنت اشیا ندارند، یا ابتدا بیشتر بر کامل کردن کاربردهای سطح بالا متمکز هستند.
به همان اندازه کهترکز بر تحلیل داده در حوزه‌ی اینترنت اشیا است، جالب است که پرسشنامه‌ی بنیاد اکلیپس نشان می‌دهد که بالارتبه ترین مسئله در حوزه‌ی اینترنت اشیا امنیت داده‌هاست و ۲۶% از پاسخ دهندگان به این موضوع اشاره کرده‌اند. با این جال تنها ۱۷% گفته بودند که جمع آوری و تحلیل داده یک مسئله بوده و در اولویت قرار دارد. این حجم از تمرکز بر امنیت و نگرانی‌های این صنعت اخیرا با همکاری کمپانی او‌ای‌ام و سی‌پی‌جی جهت مباحثه در زمینه‌ی مشکلات خاص تغییر دیجیتال مطرح شد. در آن جلسه، او‌ای‌ام خطاب به کاربران نهایی سی‌پی‌جی به اهمیت تمرکز بر “تنها نظارت” در بحث دسترسی از راه دور در این مرحله از تغییر دیجیتال صنعت اشاره کرد تا نگرانی‌های پیرامون کنترل از راه دور و امنیت داده را تا حدی آرام کند.
علاقه به تکنولوژی‌های منبع باز برای اینترنت اشیا در طول چند سال گذشته افزایش پیدا کرده است. بنابراین جای تعجب ندارد که پاسخ‌ها به پرسشنامه‌ی بنیاد اکلیپس نشان می‌دهد ۶۰% از پاسخ دهندگان تکنولوژی منبع باز را در دستگاه‌های مبتنی اینترنت اشیا خود لحاظ می‌کنند. البته، اینکه پاسخ دهندگان این پرسشنامه طبیعتا با تکنولوژی منبع باز علاقه‌مند هستند قابل بحث است، اما ما شاهد علاقه‌ی کلی محاطبین خود (بر اساس ترافیم محتوای خاص) به این موضوع و پیاده سازی کنسرسیوم صنعتی بوده‌ایم و روشن است نگرش نسبت به تکنولوژی منبع باز در حال تغییر است.
برنامه‌های صرف هزینه
با توجه به نتایج پرسشنامه در زمینه‌ی برنامه‌های پذیرش/صرف هزینه، تصویر روشنی از برنامه‌های اینترنت اشیا کسب و کارها پیش از شیوع کووید-۱۹ حاصل میشود.
بر اساس تایج به دست آمده، ۴۰% از پاسخ دهندگان برنامه داشتند تا در سال آینده هزینه‌ی بیشتری را صرف برنامه‌های اینترنت اشیا کنند و ۳۶% گفتند برنامه‌ای برای این کار ندارد. این نقاط داده در راستای سوالات پرسشنامه در زمینه‌ی وضعیت فعلی و آینده‌ی برنامه‌های پیاده سازی اینترنت اشیا بود. در اینجا، ۳۹% از پاسخ دهندگان گفتند امروز تکنولوژی اینترنت اشیا را اجرا می‌کنند، ۲۲% هم قصد داشتند ظرف ۲۴ ماه آینده این کار را انجام دهند اما ۳۹% برنامه‌ای در این خصوص نداشتند.
تقریبا تعداد افرادی که تکنولوژی اینترنت اشیا را در حال حاضر اجرا می‌کنند و کسانی که تصمیمی برای آن ندارند برابر است و مقدار بسیار کم هزینه‌ی صرف شده در زمینه‌ی اینترنت اشیا طی یک سال مالی آتی نشان دهنده‌ی همین امر است. با توجه به نتایج پرسشنامه، ۳۰% از برنامه‌ها برای پیاده سازی اینترنت اشیا در سال آینده، هزینه‌ای کمتر از ۱۰۰۰۰۰ دلار را در نظر گرفته‌اند و تنها ۱۲% قصد دارند بیش از یک میلیون دلار هزینه کنند. به خاطر داشته باشید، این اعداد و ارقام پیش از شیوع پاندمی است.
اثرات متعاقب
اینکه تمام موضوعات مطرح شده برای کسب و کارها پس از شروع پاندمی چه معنایی دارد هنوز مشخص نیست و اکنون برای قضاوت خیلی زود است. همانطور که در پرسشنامه‌ی تولیدکنندگان سی‌پی‌جی مشاهده میشود، نشانه‌های اولیه مثبت است.
این واقعیت که در روزهای اول شیوع پاندمی تقریبا همه خانه نشین شده‌اند و به تغذیه نیاز دارند، تولیدکنندگان مواد غذایی و آشامیدنی را در مقایسه با دیگر کسب و کارها در موقعیت بسیار بهتری قرار می‌دهد. هرچند، حتی این صنعت نیز بایستی خود را با شرایط تطبیق دهد، نتایج پرسشنامه نشان می‌دهد که ۴۵% از این افراد ادعا می‌کنند زنجیره‌ی تامینشان مختل شده است.
علاوه‌براین، پاسخ به پرسشنامه‌ی پکیجینگ وورلد نشان می‌دهد که ۳۸% از افراد در حال حاضر از خانه کار کرده و به محل کار خود مراجعه نمی‌کنند، ۱۹% قصد دارند جهت ارائه دهندگان دستگاه‌های تنفسی، ماسک و دیگر مواد ضروری مراقبت سلامت و مرتبط با سرکوب شیوع کووید-۱۹، عملیات‌ها را دوباره تجهیز کرده و تطبیق دهند.
در عدم هماهنگی گسترده‌ی فدرال و صنایع برای پاسخ به این پاندمی، در این مرحله اثرات متعاقب بر صنایع غیرقابل پیش‌بینی است. اما چند نشانه وجود دارد که این پاندمی می‌تواند در حوزه‌ی تغییر دیجیتال نقطه‌ی تحولی باشد.
یکی از مقالاتی که به تازگی در مجله‌ی فوربز به چاپ رسیده، با اینکه به طور ویژه بر عملیات‌های صنعتی متمرکز نیست، اما اشاره می‌کند مخابرات، رویدادهای حیاتی و کاربرد پلتفرم‌های مبتنی بر ابر جهت تطبیق عملیات‌ها برای مواجهه با کووید-۱۹ در حال افزایش است.
من شخصا فکر می‌کنم اتفاقات فعلی نهایتا رشد سریع تغییر دیجیتال به عنوان یک محافظ در برابر اختلال‌های بالقوه، تنها یک احتمال انتزاعی نباشد.
منابع خبر :