همه ما به عنوان متخصصان فنی تکنولوژی‌های نوظهور از مزایای اینترنت اشیا، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، هوش مصنوعی و هواپیماهای بدون سرنشین و روباتیک به خوبی آگاه هستیم. بنابراین در شرایط حاضر هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم جز این که از خود بپرسیم اگر این تکنولوژی‌ها در این روزهای بحران کووید ۱۹ به شکل پیشرفته‌ای در اختیار ما بودند، چه اتفاقی می‌افتاد؟ مبارزه با این بیماری در جهان امروز چگونه بود؟
در هر صورت آنها ما را برای مقابله با شیوع این ویروس آماده می‌کردند و حداقل کمتر مشاغل و زندگی روزمره خود را فدا می‌کردیم. ما ده نمونه کاربردی را جمع کرده‌‌ایم که به بهبود زندگی بشر در ماه‌ها و سال‌های آینده کمک خواهد کرد.
کار کردن و آموزش از راه دور
البته، ما ابزارهای مختلفی را برای ارتباطات تلفنی از جمله Zoom ، Webex ، Microsoft Teams داریم. با این حال، اگر فقط چند هفته به صورت آنلاین از این ابزارها استفاده کنیم، این تجربه می‌تواند کسل‌کننده، آزاردهنده و حتی افسرده کننده باشد.
واقعیت مجازی می‌تواند به طرز قابل توجهی این تجربه را بهبود ببخشد. برگزاری جلسات در محیط‌های مجازی به ما کمک می‌کند تا با همکاران تعامل مؤثری داشته باشیم. شما می‌توانید برای ایجاد حال خوش در خانه نیز از واقعیت مجازی استفاده کنید. فرضا می‌توانید از طریق واقعیت مجازی در یک کلاس مجازی یوگا شرکت کنید. هم اکنون چندین هدست وجود دارد که می‌توانید آنها را با قیمت‌های کمی خریداری کنید ولی از آن جایی که ما هنوز در دوران پیش از همه‌گیر شدن تکنولوژی ۵G هستیم، امکان دسترسی به نرم افزار و محتوای کافی برای استفاده از واقعیت مجازی وجود ندارد و این مسئله به آینده ۵G بستگی دارد.
تخصص فنی برای نگهداری یا حل مسئله
در حالت ایده آل، مهندسین و تکنسین‌ها باید از مسافرت و بازدید از کارخانه ها، مناطق دور افتاده یا مکان‌های شلوغ پرهیز کنند زیرا خطر آلوده شدن به ویروس برای آنها وجود دارد. با این حال، حضور فیزیکی آنها در محل لازم است چرا که آنها نمی‌توانند از تجهیزاتی دور باشند که باید به صورت دستی آنها را کنترل کنند.
اینترنت اشیا با استفاده از سنسورهای ویژه نصب شده در ماشین آلات و واقعیت افزوده، از طریق پوشش اتفاقات در دنیای واقعی و ارائه نوعی راهنمای از راه دور برای متخصصان، می‌تواند به رفع مشکلات تعمیر و نگهداری و کنترل ماشین‌ها از راه دور کمک کند و هوش مصنوعی حتی می‌تواند پیش بینی کند که ماشین‌ها چه زمانی نیاز به تعمیر و نگهداری دارند (پیش بینی نگهداری) یا کِی ممکن است با مشکل روبرو شوند.
به این ترتیب، بازدیدهای فیزیکی را می‌توان به طرز چشمگیری کاهش داد و ضمن حفظ کارآیی در سطح عملکرد تجهیزات، به محافظت از سلامتی و ایمنی کارکنان کمک کرد.
تحویل سریع و لجستیک شهر
با همه گیر شدن کرونا در همه جا، کارگران بخش تدارکات و تحویل، به معنای واقعی کلمه زندگی خود را هنگام حرکت در سطح شهر و انتقال کالاهای فیزیکی از درب یک منزل به درب منزل دیگر به خطر می‌اندازند. هواپیماهای بدون سرنشین و روبات‌ها (ربات‌های خیابانی) گزینه جایگزین خوبی هستند که در حال حاضر در نقاط خاصی از جهان کار می‌کنند (مانند شرکت‌ها، چند بیمارستان و دانشگاه‌هایی که دارای سرویس‌های خودگردان دارند) و بیمارستان‌ها از پهپادها برای انتقال اضطراری خون از طریق هوا استفاده می‌کنند.کارگران برای کارکردن و کنترل انبارهای محلی می‌توانند از این پهپادها استفاده کنند و بدون آنکه نیاز به تماس مستقیم با افرادی داشته باشد که ممکن است آلوده باشند، کار خود را پیش ببرند.
مدیریت هزینه‌های ثابت و متغییر از طریق سرویس دهی
در مواقع اضطراری و بحران، شرکت‌ها و مصرف کنندگان برای پرداخت وام و هزینه ماهانه خدماتی دچار مشکل می‌شوند که از آنها اصلا استفاده نمی‌کنند یا به اندازه کافی استفاده نمی‌کنند. راه‌حل موجود در این مشکل “سرویس دهی همه چیز” است. در این حالت مصرف کنندگان سرویس و کاربران استفاده کننده از دارایی‌ها، فقط به اندازه استفاده پول پرداخت می‌کنند.
به عنوان مثال، شرکتی که تجهیزات لازم برای تهیه بطری را تأمین می‌کند ، به مشتری خود – شرکت ساخت بطری – براساس تعداد بطری هایی که تولید شده، پول پرداخت می‌کند (برای هر مورد حداقل هزینه ماهانه قابل مذاکره است). با فرض کاهش تقاضا برای بطری‌های نوشیدنی ، هزینه پرداختی برای آن نیز به لطف سرویس دهی کاهش می‌یابد. از این طریق با ایجاد یک مدل پایدار (حتی از نظر تقسیم بحران / ضرر / حاشیه سود و گردش مالی)، نیز ایجاد شده است.
از سوی دیگر، تولیدکنندگان ژل ضد باکتری توسط فروشنده تجهیزات تولیدی خود برای هر ژل پول دریافت می‌کنند، به این معنی که فروشنده آنها به دلیل گسترش کووید مقداری از ارزش اضافی افزایش تقاضا را دریافت می‌کند. در شرایط عدم ثبات در جامعه و بحران؛ مدل سرویس‌دهی طبق میزان استفاده، منصفانه‌تر و مناسب‌تر است، و همچنین به شرکت‌ها می‌گوید که روی دارایی‌ها و تجهیزات خود سرمایه گذاری کنند.
روش مشابهی می‌تواند توسط سالن‌های بدنسازی و سایر مراکز تفریحی اتخاذ شود، تا هزینه هر جلسه، بر حسب استفاده (آنلاین یا آفلاین) پرداخت شود.
مدیریت موجودی
احتمالاً این روزها تصاویر افرادی را مشاهده کرده‌اید که به قفسه‌های سوپر مارکت‌ها حمله می‌کنند. درست است که این حرکت بیادبانه و سهل انگارانه است اما سوپر مارکت‌های زنجیره‌ای برای مقابله با این مسئله باید اقدامات بیشتری را انجام دهند.
از آنجا که فروشگاه‌های مواد غذایی شروع به محدود کردن اجناس فروخته شده برای هر مشتری می‌کنند، اینترنت اشیا و هوش مصنوعی راه‌حل‌های بالقوه‌ای را برای این کار ایجاد کرده‌اند. قفسه‌های هوشمند، یخچال‌های هوشمند، تجزیه و تحلیل های ویدئویی و زنجیره تامین شخص به شخص می‌تواند به خرده فروشان کمک کند تا با عدم قطعیت در برنامه ریزی خود کنار بیایند و حتی رفتارهای ناشیانه مشتریان به دلیل وحشت را از بین ببرند.
چند سال پیش، یک سوپرمارکت بزرگ زنجیره‌ای در آمریکا ردیاب‌های اینترنت را در چرخ دستی‌های خود قرار داد تا از سرقت‌های مکرر کاسته شود. شاید وقت آن رسیده باشد تا با تلاش، مدیریت بهتری روی اجناس و قفسه‌های فروشگاه‌ها و حذف کردن رفتارهای محتکرانه داشته باشیم.
راه حل های ضد سرقت برای رول توالت و ژل‌های ضد باکتری در فضاهای عمومی
رول توالت هوشمند متصل به اینترنت تا چندی پیش ایده خنده داری به نظر می‌رسید تا این که کارمندان و مشتریان با این رول‌های توالت هوشمند در ساختمان‌های اداری و اماکن عمومی روبرو شدند. این رول، یک نگهدارنده دستمال توالت با قابلیت اینترنت اشیا بود که استفاده از دستمال را طبق نظر خود محدود می‌کند و هنگامی که تعداد دستمال‌ها رو به اتمام باشد یا اگر مورد حمله قرار بگیرد آژیر می‌دهد و می‌تواند یک راه حل فوق العاده در این روزها باشد.
پزشکی از راه دور و بهداشت در خانه
در آینده نه چندان دور، ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های بهداشتی به طور گسترده‌ای در دسترس خواهند بود و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن بدون استفاده از وسایل آسیب‌زننده قادر به نظارت بر دما، دیابت و ضربان قلب خواهند بود.
از این گذشته، بیماران در صورت احساس ناراحتی، قادر خواهند بود داده‌های واقعی و بلادرنگ را به بیمارستان‌های عمومی یا خصوصی ارسال کنند، مشروط بر این که سیستم‌های فناوری اطلاعات بیمارستان‌ها بتوانند با تجهیزات پوشیدنی بیماران و دستگاه‌های تلفن همراه ارتباط برقرار کنند.
به این ترتیب، تشخیص بیماری کروناویروس یا بیماری‌های دیگر می‌تواند بسیار کارآمدتر شده و تخصیص بهینه منابع محدود به خوبی برنامه‌ریزی شود. تجهیزات پزشکی هوشمند مانند تهویه‌های هوشمند در منازل همراه با تجهیزات پوشیدنی و قابلیت فیلم‌برداری، می‌توانند روی بیماران در خانه نظارت کنند، راهنمایی‌هایی برای افراد بیمار فراهم کنند یا حتی در هنگام نیاز به پزشکان متخصص کمک کنند تا بروند و آنها را به بیمارستان منتقل کنند.
چاپ سه بعدی تجهیزات پزشکی
سیستم‌های تهویه، در معالجه بیماران آلوده بسیار حیاتی هستند. سیستم‌های بهداشتی ما برای مقابله با بیماری همه‌گیر کرونا در این مقیاس طراحی نشده‌اند و در نتیجه، کمبودهایی حتی در پیشرفته‌ترین بیمارستان ها وجود دارد.
چاپ سه بعدی می‌تواند در مواجهه با کمبود عرضه ناشی از کوروی ویروس یک امر حیاتی باشد. یک پرینتر سه بعدی، تجهیزات پزشکی حیاتی مانند دریچه مصنوعی قلب را فراهم می‌کند. این کاری است که یک شرکت ایتالیایی به نام ایسینوا انجام داد و با آوردن یک پرینتر سه بعدی به بیمارستانی در میلان، تولید این تجهیزات را در بیمارستانی در برشیا در شمال ایتالیا انجام داد.
۵G – نمی توانیم صبر کنیم
اگرچه هنوز برش شبکه # ۵G – یکی از ویژگی های مهم ۵G – در مراحل اولیه آزمایش قرار دارد اما می‌تواند منابع مناسب شبکه را به هر کجا که لازم باشد بیشتر اختصاص دهد و اتصال را به صورت بلادرنگ و حتی به صورت پیش بینی شده تنظیم کند.
یک بیمارستان منطقه‌ای، آمبولانس‌ها و پزشکان آن و مسئولان شهر می‌توانند در یک بستر به هم پیوسته و با تغییر شرایط به صورت بلادرنگ، از اتفاقات به شکل سریع آگاه شوند.
به عنوان مثال، پزشکان داخل آمبولانس هوشمند می‌توانند از راه دور از پزشکان راهنمایی بگیرند و از واقعیت افزوده استفاده کنند تا اطلاعات بصری بیشتری راجع به آنچه باید انجام دهند و چگونگی انجام آن به دست بیاورند. همه این موارد استفاده ۵G در حال حاضر در چندین کشور مانند انگلیس، چین و ایالات متحده مورد آزمایش قرار گرفته است و انتظار داریم تا چند سال دیگر برای استفاده تجاری عرضه شوند.
اکنون می‌توانید بدون تماس بدنی کارها را انجام بدهید
تا همین اواخر، استفاده از صفحه‌های لمسی رابط کاربری (UI) در تلفن‌های هوشمند، مانیتورها، حتی درها، و غیره مرسوم بود. در حال حاضر UI دیگری نیز موجود است که نیازی به تعامل بدنی ندارد.
استفاده از صدا قبلاً بر روی رابط کاربری لمسی، به ویژه از طریق بلندگوهای هوشمند و دستیاران دیجیتال تکنولوژی بهتری بود. با آغاز دوران قرنطینه، علاقه به استفاده از صوت در بلندگوهای هوشمند برای بهبود عملکرد خانه هوشمند افزایش خواهد یافت.
ابزارهایی بیومتریک و استفاده از آنها برای تشخیص چشم و صورت یکی دیگر از ویژگی‌هایی است که در دستگاه‌هایی مانند دستگاه استفاده از تشخیص تصویر چهره برای باز کردن قفل تلفن‌ها یا انجام پرداخت، استفاده خواهد شد. بالاترین نرخ استفاده از این تکنولوژی در چین است اما پتانسیل آن برای سایر کشورهای جهان نیز بسیار زیاد است.
تجهیزات پوشیدنی مانند ساعت هوشمند برای پرداخت و سایر موارد استفاده (از طریق صدا یا تعامل نزدیک) فعال می‌تواند به ما کمک کند از تعامل جسمی با سطوح جلوگیری کنیم.
بدون شک، موارد فوق در واقع نیازی به پیشرفت از نظر نوآوری ندارد. بسیاری از این موارد و ابزارهای کاربردی در بیرون خانه‌ها استفاده می‌شوند، فقط میزان استفاده از آنها کمتر از آن است که آنها در شرایط این بحران همه گیر به صورت کلان استفاده شوند.
آیا این بحران منجر به پذیرش سریع تر فناوری‌های نوظهور خواهد شد؟
تا سال ۲۰۱۹، سرمایه گذاری روی فن آوری‌های نوظهور به نظر خیلی خوب بود. فعالیت‌های سرمایه گذاران اولیه در فناوری نوظهور برای دستیابی به پس انداز بیشتر و راندمان بالاتر بود و به درستی این کار را انجام می‌دادند.
از سال ۲۰۲۰ به بعد، شرکت‌ها سرمایه گذاری روی اینترنت اشیا، واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، ابر و غیره را شروع خواهند کرد. ارزیابی فاکتورها نیز فراتر از موارد ذکر شده خواهد بود. واقعاً نظرات سرمایه‌گذاران در حال تغییر است و روند پیشرفت فن‌آوری‌های نوظهور نیز به همین ترتیب است.
این روند جدید به همراه قابلیت ارائه و استفاده از خدمات از راه دور و میزان پیشرفت فناوری‌ها به ما در سازگاری با محیط‌های در حال تغییر و مقاومت در برابر شوک‌ها در هنگام حوادث غیر منتظره کمک می‌کند و باعث پایداری، بهداشت عمومی و ایمنی خواهد شد.
این دیدگاه تجدید پذیر بودن همه چیز، نه تنها باعث اتخاذ سریع‌تر فناوری نوظهور خواهد شد بلکه همه ما را به ایجاد دنیای بهتری ترغیب خواهد کرد.