در ماه آوریل، کمیسیون اجرایی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و قائم مقام کمیسیون از برنامه‌های توسعه‌ی طرح اولیه‌ی “عصر جدید ایمنی هوشمند غذا” خبر دادند. سازمان غذا و دارو به تازگی مهلت نظرخواهی عمومی برای این پیشنهاد را به پایان رساند و قرار است در سال آینده از برنامه‌های خود رونمایی کند.
سازمان غذا و دارو در نظر دارد سیستم مبتنی بر کاغذ و دستی که اکنون برای ردیابی مواد غذایی که از مزارع تا مصرف کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد را کنار گذاشته و آن را با تکنولوژی‌هایی که می‌تواند فرآیند را خودکار کند جایگزین کند. یکی از این تکنولوژی‌ها آراف‌آی‌دی است اما تکنولوژیهای دیگر اینترنت اشیا، مانند سنسورهای آراف نیز نقش کلیدی خواهند داشت. سازمان غذا و دارو می‌گوید: ” تکنولوژیهای جدید و تحول آمیز دیجیتال می‌تواند در زمان آلودگی غذایی، در ردیابی منبع غذای آلوده در چند دقیقه یا حتی چند ثانیه و نه روزها و هفته‌ها نقش مهمی ایفا کند. دسترسی به اطلاعات منبع آلودگی در زمان رخداد به ما کمک خواهد کرد که تحلیل و ریشه یابی را به موقع انجام داده و این دانش را به کار گیریم تا از حوادث آینده در وهله‌ی اول جلوگیری کنیم.”
سازمان غذا و دارو قصد دارد برای ارزیابی تکنولوژی جدید و ارتقا قابلیت‌های آن، برای ردیابی سریع غذا در زنجیره‌ی تامین، فرصت‌ها و اقدامات خاص را بررسی کند. برنامه از این قرار است که تلاش‌های ردیابی غذا با دیگر تلاش‌های رهگیریT از جمله برنامه‌های آزمایشی متمرکز بر ردیابی حمل و نقل‌های دارویی در زنجیره‌ی تامین، به عنوان بخشی از قانون امنیت زنجیره‌ی تامین دارو، هماهنگ شوند.
این برنامه بنا دارد کاربرد بلاکچین، سنسورها، تکنولوژیهای اینترنت اشیا و هوش مصنوعی را بررسی کند. کمیته‌ی ایمنی غذایی AIM NA نظرات دقیق و منطقی را به سازمان غذا و دارو پبشنهاد کرده است.
AIM، برای مثال، عنوان کرده است:” دولت فدرال بایستی استادنداردها را طوری طراحی کند تا بتواند محتوای نقاط داده مورد نیاز برای تسهیل زنجیره‌ی تامین قابل پایش و ردیابی را تنظیم کند. این استانداردها به چنین محتوای مبنایی نیاز دارند تا به شکل فیزیکی به هر آیتمی که وارد زنجیره‌ی تامین غذایی می‌شود طوری متصل شوند که به صورت دیجیتالی قابل ثبت باشد. با پایه گذاری الزامات مبنایی جهانی، هر عضو زنجیره‌ی تامین بایستی بتواند اطلاعات یکسانی (برای مثال، شناساگر منحصربفرد) را صرف نظر از تکنولوژی یا پلتفرم مورد استفاده جمع‌آوری کرده و به اشتراک بگذارد.”
من با AIM موافقم که سازمان غذا و دارو نباید به صنعت غذا یک تکنولوژی را تحمیل کند. با پایه گذاری مجموعه‌ای از استانداردهای داده که بایستی ثبت شده و آیتم‌های خاصی متصل شوند، سازمان غذا و دارو می‌تواند به کمپانی‌ها اجازه دهد تا در مورد مقرون به صرفه‌ترین تکنولوژی‌ها تصمیم گیرند. من معتقدم آراف‌آی‌دی برنده می‌شود، زیرا تنها آراف‌آی‌دی است که کمپانی‌ها را بدون کار دستی اضافه به ثبت خودکار هویت اشیا و محموله توانمند می‌سازد، اما ممکن است کمپانی‌ها بارکدهای دوبعدی را به آراف‌آی‌دی و سنسورها انتقال دهند.
بهبود قابلیت ردیابی جهانی غذا بسیار مهم است و ایالات متحده و دیگر ملت‌ها بایستی با همکاری یکدیگر استانداردهای داده‌ای پایه گذاری که به کمپانی‌ها امکان جمع‌آوری و به اشتراک گذاری کارآمد داده را بدهد. من به شدت معتقدم ردیابی بهبودیافته‌ی غذا نه تنها در زمان رخداد بیماری ناشی از غذا از مصرف کنندگان محافظت می‌کند بلکه کارآیی و سودآوری تمام کمپانی‌های زنجیره‌ی تامین را نیز بهبود می‌بخشد.
