اینترنت اشیا شامل انواع دستگاه‌ها و سنسورهای الکترونیکی است اما ضرورتا نباید به الکترونیک محدود شود. بعضی از دانشمندان به ایده‌ای می‌اندیشند تا از مواد ارگانیک، به‌طورخاص باکتری‌ها، به عنوان ابزارهای بالقوه‌ی اینترنت اشیا استفاده کنند. دو پیشرو در حوزه‌ی اینترنت اشیا بیولوژیک، رافائل کیم و استفان پوسلاد در دانشگاه کوئین مری لندن، اخیرا این ایده را مطرح کردند که در مقاله‌ی مروری تکنولوژی ام‌آی‌تی مورد بررسی قرار گفته است. آن‌ها در مقاله‌ای که در این موضوع به چاپ رسیده آن را “اینترنت اشیا بایو-نانو (IoBNT) نامیده‌اند که شامل شبکه‌سازی و ارتباط از طریق المان‌های نانومقیاس و بیولوژیکی است.” (برای مطالعه این مقاله می توانید به فایل پیوست خبر مراجعه نمایید)
به‌کارگیری باکتری‌ها به عنوان ابزار پردازش اطلاعات ایده‌ی جدیدی نیست. چند سال قبل محققان دانشگاه جورج واشینگتون این ایده را مطرح کردند و اظهار داشتند بعضی از انواع باکتری‌ها برای انتقال و پردازش اطلاعات بسیار کارآمد هستند. کیم و پوسلاد باور دارند باکتری‌ها می‌توانند با توجه به پتانسیل هایشان می‌توانند به عنوان کارآمدترین ماشین‌های نقطه انتهایی عمل کنند، آن‌ها عملکردی شبیه به دستگاه‌های الکترونیکی داشته، “به‌طور موثر ارتباط برقرار کرده، سنسورها و موتورهای داخلی و همچنین ذخیره‌ی اطلاعاتی قوی و معماری پردازش دارند.” آن‌ها E-coli را معرفی می‌کنند، گونه‌ای که مانند اسبی بارکش با موتوری داخلی به صورت موجی شکل با زایده‌ای نخ مانند به نام فلاگلا، در حرکت است که نیرو تولید می‌کند. آن‌ها در دیواره‌های سلولی خود گیرنده‌ای دارند که ویژگی‌های محیط پیرامونشان را اعم از دما، نور، مواد شیمیایی و غیره حس می‌کند. همچنین اطلاعات را در دی‌ان‌ای ذخیره کرده و با استفاده از ریبوزوم آن را پردازش می‌کند. این باکتری‌ها بسیار کوچک هستند و این ویژگی به آن‌ها اجازه می‌دهد در محیطی که تکنولوژی ساخت انسان به آن دسترسی ندارد حاضر شوند. همچنین دستکاری و مهندسی E-coli نسبتا آسان است.”
خیلی خوب است که می‌شنویم پژوهشگران به راه‌هایی برای ساخت شبکه‌های نوین فکر می‌کنند که می‌توانند داده را ارزان و کارآمد در دنیا جا به جا کنند. اما ممکن است کمی طول بکشد تا ما بتوانیم باکتری‌ها را به طور کامل کنترل کرده و آن‌ها را به عنوان اساس اقتصاد متصل خود قرار دهیم. نویسندگان گزارش ام‌آی‌تی اظهار می کنند که این اینترنت بیولوژیکی “راهی برای ایجاد و انتشار پیام ارائه می‌کند اما اطلاعاتی در زمینه‌ی کنترل مقصد آن به ما نمی‌دهد.” به علاوه فرضیاتی وجود دارد مبنی بر اینکه تکامل می‌تواند در این مفهوم ایفای نقش کند، به ویژه اگر باکتری حامل به چیزی جهش پیدا کند که مد نظر اینترنت اشیا نیست.
