پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که بازار اینترنت اشیا در سال ۲۰۲۵ به رقم ۱۱.۱ تریلیون دلار برسد، بخشی از این بازار به صنعت نفت و گاز مربوط می‌شود از این رو شرکت‌های فعال در حوزه نفت و گاز علاقه زیادی برای وارد شدن به حوزه اینترنت اشیا دارند.
اینترنت اشیاء در صنایع نفت و گاز در حلقه‌های مختلف این زنجیره، از آغاز فرآیند استخراج نفت و گاز تا بخش‌های پالایشگاهی کاربرد دارد. یکی از این موارد نظارت بر تولید نفت و گاز در دریا‌ها و محیط‌هایی با دسترسی محدود به شبکه‌های ارتباطی معمول است. بکارگیری اینترنت اشیاء در صنایع نفت و گاز امکان نظارت بر سطح گاز‌های مضر، میزان فشار و سایر پارامترهای بااهمیت را فراهم می‌کند. به این ترتیب خطرات احتمالی برای کارکنان به حداقل می‌رسد. همچنین به محض ایجاد خطر می‌توان مطلع شد و از بروز حادثه پیشگیری نمود.
سایت‌های استخراج نفت و گاز همیشه در دسترس نیستند و گاهی باید در نواحی دور دست اقدام به حفر چاه کرد. اینترنت اشیا امکان کنترل از راه دور این سایت‌ها را فراهم می‌کند بنابراین می‌توان از راه دور فرآیندها را کنترل کرد که این کار موجب کاهش هزینه‌ها شده و در نهایت قیمت تمام شده کاهش می‌یابد. همچنین اینترنت اشیا به شرکت‌های فعال در حوزه نفت و گاز اجازه می‌دهد تا مدیریت مسائل ایمنی نظیر نشست نفت و گاز یا خاموش کردن اضطراری و عملیات‌های میدانی را از راه دور انجام دهند. با وجود اینترنت اشیا سرعت فرآیند افزایش یافته و می‌توان سریع‌تر کارها را انجام داد.
گاهی برای حفر چاه باید تا عمق ۳۰۰۰ متری دریا نفوذ کرد که این کار خطرات زیادی در پی دارد. گزارش‌های زیادی مبتنی بر حوادث منجر به قطع عضو در این سایت‌های دور افتاده منتشر شده است. بنابراین اتصال این سایت‌ها به اینترنت اشیا می‌تواند ایمنی بیشتری را برای کارگران به ارمغان بی‌آورد.
نشت گاز خطر انفجار را به همراه دارد و خطر عمده نشت لوله نفت در آلودگی محیط زیست است. به این ترتیب نظارت ضعیف می‌تواند پیامدهایی را مانند از بین رفتن دارایی‌های شرکت، جریمه شدن به علت آلودگی‌های بوجود آمده و حتی خطرات جانی به همراه داشته باشد. با استفاده از اینترنت اشیاء در صنایع نفت و گاز تعداد بیشتری از نقاط کلیدی با هزینه کمتر متصل و بصورت دائم رصد می‌شود. به علاوه اینترنت اشیا می‌تواند به نظارت بر بخش‌های مختلف خطوط لوله مانند پمپ‌ها و فیلتر‌ها کمک کند. به این ترتیب نیاز به نیروی انسانی برای وارسی و تعمیرات دوره‌ای (در هر ماه یا سه ماه) نبوده و این تعمیرات فقط در زمان مورد نیاز صورت می‌گیرد. حسگرهای نشست گاز می‌توانند هر گونه نشتی را ردیابی کرده و گزارش دهند. پهپادهای نیز از راه دور امکان نظارت بر فرایندها را فراهم می‌کنند. حفاری روباتیک امکان حذف کامل انسان از فرآیند حفر و استخراج فراهم می‌کند.
بنابراین می‌توان گفت که اینترنت اشیا می‌تواند با به کارگیری اقدامات ایمنی و با استفاده از کنترل از راه دور نه تنها کارمندان را محافظت کند بلکه با کاهش هزینه شرکت‌ها موجب افزایش سود آنها شود.
