نقش اینترنت اشیا در ارتقاء آموزش و پرورش
تخته‌سیاه‌های هوشمند تعاملی و مارکرهای دیجیتال کمک زیادی به بهبود سطح آموزشی می‌کنند. ردیابی تردد دانش‌آموزان ایمنی انها را در مسیر رفت و آمد به مدرسه بهبود می‌دهد. اینها بخشی از تاثیرات اینترنت اشیا در آموزش و پرورش است.
اینترنت اشیا به زودی تبدیل به اینترنت همه‌چیز می‌شود، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۵۰ میلیارد دستگاه به اینترنت متصل شوند.
اگر چه اینترنت اشیا در دنیای تجارت بیشتر گسترش پیدا کرده است اما پیامدهای آن روی آموزش و پرورش نیز بسیار قابل توجه است. انتظار می‌رود که با توجه به رشد برنامه‌های آموزش آنلاین و همچنین به کارگیری از اینترنت در کلاس‌های سنتی درس، استفاده از اینترنت اشیا در بخش اموزش رشد چشمگیری داشته باشد. در حال حاضر اینترنت نقوذ عمیقی به مدارس داشته و آموزش با فناوری الکترونیک نیز به بخشی از شیوه‌های آموزشی تبدیل شده است.
ظهور تلفن همراه و اینترنت اشیا باعث افزایش ایمنی در محیط‌های آموزشی شده و همچنین منابع کلیدی را در اختیار دانش‌آموزان قرار می‌دهد و دسترسی به اطلاعات تسهیل می‌شود. معلمان می‌توانند از این فناوری برای ایجاد برنامه‌های درسی هوشمند استفاده کنند و روش‌های آموزشی پیشین را کنار بگذارند.
یکی از اثرات اینترنت اشیا، جذب دانش‌آموزان است. معلم‌ها همیشه به دنبال چیزی هستند تا دانش‌آموز را به موضوع علاقه‌مند کنند، بحث‌های مرتبط یا پخش ویدئو از جمله این ابزارها هستند برای مثال معلم می‌توان با کمک پخش فایلی از یوتیوب و ارائه یک فیدزنده به دانش‌آموز در خانه کمک کند تا ارتباط بهتری با موضوع درس پیدا کند. هرجایی که اینترنت وجود داشته باشد دانش‌آموز می‌تواند فیدبکی از مربی خود دریافت کند و همچنین آزمون‌ها را به صورت انلاین تکمیل کند. تعطیلات تابستان دانش‌اموز را از معلم دور می‌کند اما فناوری اینترنت اشیا می‌تواند تاثیر معلم را در این زمان‌ها همچنان حفظ کند.
تخته‌سیاه‌های هوشمند تعاملی و مارکرهای دیجیتال را می‌توان از جدیدترین دستگاه‌های مرتبط با اینترنت اشیا در زمینه آموزش دانست. تخته‌سیاه‌ها می‌توانند با دریافت، تایید و بازگرداندن اطلاعات تجربه یادگیری را تسریع و تسهیل کرد. به همین ترتیب، اسکنرهای دیجتیال می‌توانند به دانش‌آموزان کمک کنند تا متن‌های دیجیتال را به تلفن همراه خود منتقل کنند بنابراین دانش آموزان در کلاس درس می‌توانند با مربیان یا همسالان خود در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند.
باندهای مچی دیجیتال و کارت‌های شناسایی هوشمند به مدارس کمک می‌کند تا دانش‌آموزان و کارکنان را ردیابی کنند. داده‌های مربوط به موقعیت‌هایی که دانش‌اموزان در مدرسه یا مسیر مدرسه داشته‌اند به سروری منتقل شده و می‌توان از این طریق ایمنی دانش‌آموزان یا پرسنل مدرسه را ارتقاء داد. اتوبوس‌ها و سرویس‌های مدارس نیز با تجهیز به این جی‌پی‌اس‌ها می‌توانند ایمنی بیشتری در مسیر تردد داشته باشند.
در نهایت می‌توان گفت که اینترنت اشیا با افزایش دسترسی به اطلاعات، زمان بیشتری را برای دانش‌آموز و معلم ذخیره می‌کند و از این زمان می‌توان برای فعالیت‌های آموزشی دیگر استفاده کرد.
منابع خبر :